verzenden...Depressie bij moeders wordt aangewakkerd bij inwonen grootouders
Elke vrouw lijdt aan een zekere mate van baby blues, ook wel kraamtranen genoemd. Normaal gesproken duurt dit een paar dagen en vindt dit plaats na de bevalling. Kraamtranen ontstaan door de grote veranderingen die een kersverse moeder doormaakt. Hormonen zijn na de bevalling behoorlijk in de war en het duurt even voordat dit weer in balans is. De combinatie met slaapgebrek, de bevalling, melkproductie, twijfel, overgevoeligheid en faalangst zorgen ervoor dat je het even niet meer ziet zitten, negatief kan zijn of last hebben van onverklaarbare huilbuien.
Een verlengde fase van de voornoemde verschijnselen kan een signaal zijn van het begin van een postpartum depressie . Dit is niet gezond voor de moeder of de baby.
Onderzoek toont nu aan dat de baby blues van een moeder wordt verergerd wanneer zij inwoont bij de grootouders? Het antwoord hangt echter wel af van de burgerlijke staat van de moeder. Getrouwde en alleenstaande moeders lopen een groter risico op een depressie wanneer ze wonen bij hun ouders in het eerste levensjaar van hun baby, dan samenwonende moeders.
“Er bestaat een sterke verwachting dat echtparen economisch zelfvoorzienend zijn. Dit zijn sterke culturele waarden . Dus er is sprake van een sterker gevoel van mislukking onder getrouwde koppels wanneer ze moeten leven bij hun ouders, ” aldus hoofdauteur Joy Piontak en onderzoeker bij het Duke universiteitscentrum voor kind-en gezinsbeleid .
Het patroon bleek zichtbaar bij zowel rijke , arme als middenklasse vrouwen op basis van een steekproef van bijna 3.000 getrouwde , alleenstaande en samenwonende moeders . “We spreken vaak over gezinnen in termen van moeders, vaders en kinderen . Of we spreken over de burgerlijke staat van de moeders . Gezinnen zijn vaak kunnen echter veel complexer zijn dan we denken . En die complexiteit kunnen het welzijn van moeders beïnvloeden, “voegt Piontak hier aan toe .
Baby’s die te vroeg geboren worden lopen groter risico op astma
Uit onderzoek van het Maastricht UMC, dat werd gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Plos Medicine, blijkt dat te vroeg geboren kinderen een veel grotere kans hebben op astma. Kinderen die meer dan 2 maanden te vroeg zijn geboren, zouden zelfs bijna 3 keer zoveel risico lopen in vergelijking met kinderen die rond de uitgerekende datum worden geboren. De risicopercentages waar de medici tot nu toe vanuit gingen, lagen een stuk lager. Die waren nog gebaseerd op studie uit de jaren ’60 en ’80. De verschillen zijn stuitend. Werd in het ouder onderzoek geconcludeerd dat vroeggeboren baby’s 10-40% meer risico liepen op het krijgen van astma, uit het onderzoek van het Maastricht UMC blijkt dit 50-70% te zijn.
Het onderzoeksteam heeft gebruikgemaakt van de gegevens van dertig onderzoeken uit zes werelddelen van kinderen die zijn geboren vanaf de jaren ’90. Hierbij werd samengewerkt met wetenschappers van de universiteit van Edinburgh en Harvard University.
Het onderzoeksteam van Maastricht UMC, onder leiding van kinderarts en onderzoeker Jasper Been, is van mening dat er meer aandacht moet komen voor astma door vroeggeboorte. Onder artsen is het verband te weinig bekend terwijl ze hier juist heel alert op moeten zijn.
Been geeft aan dat nog beter te gaan onderzoeken wat de exacte oorzaak is van astma bij kinderen die te vroeg geboren worden. ”We weten dat de baarmoeder de beste plek is voor de longen van een kind om zich te ontwikkelen. Wanneer die omgeving wordt gestopt heeft dat een negatieve invloed”, zegt Been. “Het is echter nog niet duidelijk hoe dat proces nu precies verloopt.”
Excessieve gewichtstoename moeder tijdens zwangerschap leidt tot verhoogd risico obesitas bij kind
By: jencu
Een execessieve toename van het gewicht van de moeder tijdens haar zwangerschap leidt tot een verhoogd risico bij de baby dat het zich zal ontwikkelen als een kind met overgewicht. Dit is de conclusie van een studie die gepubliceerd is in de journal PLoS Medicine.“Met de progresse van obesity [epidemie] is er waakzaamheid dat teveel voeding ook negatieve consequenties kan hebben,” zegt Dr. David Ludwig, directeur van de New Balance Foundation Obesity Prevention Center van het Boston Children’s Hospital. “Het is nogal extreem wanneer je erover nadenkt dat effecten tijdens de zwangerschap potentieel levenslange gevolgen kunnen hebben.” Ludwig onderzocht de body mass index (BMI) van 42.133 moeders bij de geboorte van hun 91.045 kinderen en BMI gegevens van deze kinderen tot de leeftijd van 12 jaar. De onderzoekers bestudeerden alleen de moeders die meer dan één kind hadden om verstorende factoren uit te sluiten zoals genetica en milieu.
Broers en zussen hebben dezelfde genen en groeien normaal gesproken in dezelfde omgeving op en eten en sporten gewoonlijk hetzelfde tijdens het opgroeien. Wanneer één van de twee overgewicht had, maar de ander een normaal gewicht konden verstorende factoren worden uitgesloten, iets wat lastig was om te doen in andere studies.
In dat geval vergeleek Ludwig de BMIs van elke moeder tijdens haar zwangerschappen om te zien of haar gewichtstoename veranderde en of dit van invloed was op het gewicht van het kind. “Variaties in gewichtstoename tijdens zwangerschap resulteerde in 0,5 verschil in BMI bij kinderen op een gemiddelde leeftijd van 12 jaar,” geeft Ludwig aan.
Sinds de jaren ’70, toen de obesity epidemie begon, werd de verandering in BMI met circa 2 punten verhoogd. Dit effect blijft klein op individuele basis, maar kan één avn de factoren zijn dat obesity is ontstaan bij kinderen. Terwijl onderzoekers al langere tijd weten dat ondervoeding tijdens de zwangerschap schadelijke effecten heeft op kinderen, dit is het eerste onderzoek dat laat zien dat overvoeding dit ook kan hebben.
“Aanzienlijke gewichtstoename, boven aanbevolen niveaus, kan ook de volgende generatie risico’s bezorgen,” zegt Ludwig. De studie benadrukt zodoende dat de “goede” hoeveelheid dat een vrouw in gewicht toeneemt van tevoren met een arts zou moeten worden vastgesteld. Hierbij moet er rekening worden gehouden met het gegeven of de vrouw bij het begin van hun zwangerschap ondergewicht, een gezond gewicht of overgewicht heeft.
Bij meeste geboortes van tweelingen geen kiezersnede nodig
By: Brett Neilson
Een grote nieuwe studie van tweelingen in de VS heeft geconcludeerd dat moeders veilig, natuurlijk kunnen bevallen van een tweeling zonder een keizersnede. Studies zijn in toenemende mate overtuigingen over keizersnedes aan het uitdagen, zoals dat wanneer een vrouw de eerste bevalling een kiezersnede had, zij dit ook zou moeten krijgen bij een tweede kind.Een belangrijke overtuiging die nu overheerste is dat tweelingen, die tegenwoordig veel meer geboren worden als gevolg van vruchtbaarheidsbehandelingen, beter met een keizersnede ter wereld kunnen komen Tweelingen hebben namelijk een groter risico op complicaties tijdens de geboorte en enkele studies suggereren dat een keuzersnede deze risico’s verlagen. Echter deze bewering is niet uitgebreid getest.
Dr. Jon Barrett van het Sunnybrook Health Sciences Center in Toronto, heeft daarom een studie in 25 landen uitgevoerd waarbij 2.800 vrouwen onderzocht werden die zwanger waren van een tweeling. Alle tweelingen in het onderzoek hadden een goede positie om natuurlijk geboren te worden, toch gaven de meeste van de artsen het advies om toch een keizersnede te doen. Uiteindelijken werd de bevalling bij de helft van de vrouwen gepland met een keizersnede, en de andere helft met een vaginale bevalling. Ongeveer 40% van de laatste groep kreeg uiteindelijk alsnog een keizersnede, terwijl 10% van de groep die een keizersnede gepland had staan uiteindelijke vaginaal beviel. Ongeveer 2% van de pas geborenen zijn overleden of kregen te maken met serieuze complicaties. De wijze van geboorte had hierop echter geen enkele invloed.
De resultaten van de studie zijn gepubliceerd in de New England Journal of Medicine.
Vaginale bevalling beter voor premature baby’s
By: Joel Kramer
Uit een studie onder meer dan 20.000 pasgeborenen blijkt dat zeer vroeg geboren baby’s (tussen 24-34 weken) minder last hebben van ademhalingsproblemen wanneer zij geboren worden via een vaginale bevalling in vergelijking met via een keizersnede. Dr Erika Werner, die de studie aan de Johns geleid Hopkins School of Medicine in Baltimore heeft geleid, vermoedt dat de achtergrond hiervan is, dat de weeën de longen op natuurlijk wijze masseren, wat ervoor zorgt dat de staat van de longen beter is met een betere ademhaling als gevolg.Iets meer dan twee derde van de baby’s van de onderzochte baby’s werden vaginaal geboren. Van de zuigelingen die met behulp van een keizersnede werd geboren, had net iets meer dan 39% ademhalingsproblemen, in vergelijking met 26% van de zuigelingen die vaginaal werd geboren. Ook scoorden baby’s die via een keizersnede waren geboren slechter ten aanzien van de algehele gezondheid waar na de geboorte op getest wordt, in vergelijking met de baby’s die natuurlijk ter wereld kwamen. Hieronder viel onder meer de hartslag, huidskleur en reflexen van de baby’s.
Het aantal keizersnedes neemt echter toe volgens de Amerikaanse Centers for Disease Control en Prevention. In 2010 betroffen maar liefst 1 op de 3 geboorten een keizersnede, hetgeen een stijging is ten opzichte van 1 op de 5 geboorten in 1996. Er zijn bepaalde omstandigheden – bijvoorbeeld wanneer een vrouw bloedingen heeft of de hartslag van de baby daalt – dat een keizersnede nodig is. Uit het onderzoek volgt echter de aanbeveling dat indien er geen duidelijke medische reden of indicatie voor de gezondheid van moeder of kind is om een keizersnede uit te voeren, dat een natuurlijk bevalling de meest gewenste keuze is.
Ongeplande zwangerschappen verhogen het risico van postpartum depressie
By: one tiny spark
Vrouwen die ongepland zwanger zijn blijken een vier maal groter kans te hebben op een postpartum depressie, blijkt uit recent onderzoek. De studie, gepubliceerd in BJOG, de internationale Journal of Obstetrie en Gynaecologie, kwam tot de conclusie dat het optreden van een postpartum depressie waarschijnlijker was bij vrouwen met ongeplande zwangerschappen bij zowel drie als twaalf maanden na de geboorte. Het verhoogde risico was het meest aanzienlijk bij 12 maanden na de bevalling.
Het onderzoek is uitgevoerd door de Universiteit van North Carolina. De resultaten van het onderzoek tonen het belang aan van vroegtijdige toegang tot verloskundigen en ondersteunende diensten inzake moederschap voor zwangere vrouwen. Daarnaast onderstreept het ook het belang van postnatale zorg en de blijvende betrokkenheid van de vroedvrouw na de geboorte, zodat eventuele problemen kunnen worden opgespoord en behandeld.
Moeders sluiten veel nieuwe vriendschappen na krijgen kind
Nieuw onderzoek concludeert dat het hebben van een baby je sociale kring kan uitbreiden en dat de kans groot is dat dat dit vriendschappen zijn met andere vrouwen die net moeder zijn geworden. De helft van de 2.000 ondervraagde vrouwen gaf zelfs aan dat het gemakkelijker was om nieuwe vriendschappen te sluiten met andere vrouwen na een bevalling.
Nieuwe moeders sluiten gemiddeld negen nieuwe vriendschappen in het jaar na hun bevalling die meestal in de buurt wonen. Met de nieuwe vriendinnen worden voornamelijk ideeën en tips uitgewisseld over onderwerpen als kinderopvang plannen, ziekte en hoe je baby de nacht doorslaapt.
Bijna de helft van de nieuwe vriendschappen met andere vrouwen wordt gesloten bij peuter groepen, 31% tijdens zwangerschapscursussen en een vijfde via andere vrienden.
Bijna een derde van de vrouwen in het onderzoek geeft aan dat een reden om nieuwe vriendschappen te sluiten met vrouwen die ook net moeder zijn geworden, is dat dezelfde ervaring gedeeld kan worden in tegenstelling tot oude vrienden die reeds langer kinderen hebben of juist geen kinderen hebben.
Afbeelding: Vandenn
Eerste baby geboren na embryodonatie
Vandaag, 5 maart 2013, is bekendgemaakt dat voor de eerste keer in Nederland een baby ter wereld is gekomen met behulp van een embryodonatie. Embryodonatie houdt in dat een embryo van een koppel wordt gedoneerd aan en teruggeplaatst in de baarmoeder van een andere vrouw. Op deze wijze bevalt deze vrouw van een kind waar zij of haar partner niet de biologische ouders van zijn. De vrouw krijgt zo wel de gelegenheid om de baby zelf te voldragen.
Dit bericht heeft het Medisch Centrum Kinderwens in Leiderdorp waar de bevalling plaatsvond doorgegeven aan het ANP. Het geslacht en het exacte moment vam geboorte zijn met opzet niet bekend gemaakt om de privacy van zowel de ouders als de baby te waarborgen. De behandelend gynaecoloog heeft aangegeven dat zowel de zwangerschap als de bevalling goed zijn verlopen, zonder complicaties.
Debat over overschatte voordelen borstvoeding gestart
Iedereen weet dat borstvoeding het beste is om te geven aan je baby, zowel voor de moeder als de baby. Er gaat geen dag voorbij zonder dat hiervoor bewijs wordt geleverd. Zo zorgt borstvoeding voor een betere weerstand van je baby, vermindert het de kindersterfte en zorgt het ervoor dat de baarmoeder van de moeder sneller krimpt na de bevalling. Er is recent echter een debat gestart over het feit of het geven van borstvoeding inderdaad wel het beste is voor je baby nadat de toonaangevende Amerikaanse criticus Joan B Wolf, hoogleraar genderstudies aan de Texas A & M University, naar aanleiding van haar onderzoek de conclusie trok dat de gezondheidsvoordelen van borstvoeding overschat worden. Het onderzoek van Wolf is alles behalve hartelijk ontvangen door de pro-borstvoedingbeweging.
Wolf stelt dat het geven van borstvoeding overschat wordt als gevolg van drie factoren. Ten eerste zou er volgens haar een culturele obsessie bestaan om risico’s te elimineren. Ten tweede wordt een groot deel van het onderzoek naar de voordelen van borstvoeding methodologisch onjuist uitgevoerd. Ten derde, zou de samenleving in de ban zijn van de ideologische opvatting ten aanzien van het moederschap die bepaalt dat een moeder te allen tijde eventuele risico’s voor haar kinderen moet elimineren, ongeacht het risico of de aanslag die dit heeft op haar eigen welzijn.
Zonder te betwisten dat borstvoeding duidelijke voordelen heeft, beginnen steeds meer academici zich uit te spreken ten aanzien van de beperkingen van het wetenschappelijk bewijs wat hiervoor wordt aangedragen. Wolf stelt dat de wetenschap van veel borstvoedingsstudies problematisch is. De groepen vrouwen die borstvoeding geven en onderzocht worden zijn niet gerandomiseerd, maar komen tot stand op basis van zelf selectie. Randomiseren is de gouden standaard voor het evalueren van interventies in de gezondheidszorg. Het houdt in dat proefpersonen op basis van toeval (at random) worden geselecteerd, waarmee een gelijke verdeling van eigenschappen van bekende en onbekende prognostische factoren beoogd wordt. Met randomiseren verwacht je dat het effect van het natuurlijk beloop, placebo effecten, verstorende variabelen en meetfouten tegen elkaar laat wegvallen en er uiteindelijk alleen een nettoeffect van de interventie als verschil bestaat tussen de interventie en controle groep.
Omdat voor borstvoedingsonderzoeken deze methodiek niet wordt toegepast ontstaat de situatie dat de borstvoedinggevende vrouwen die geselecteerd worden onderling zeer weinig verschillen en met vergelijkbare omgevingsfactoren te maken hebben. Veelal zijn het vrouwen die er bewust voor kiezen de extra moeite die met borstvoeding geven gepaard gaat te investeren in het belang van de gezondheid van hun baby. Het is heel waarschijnlijk dat deze vrouwen echter deze instelling ook met andere dingen hebben, zoals bijvoorbeeld ten aanzien van het schoonmaken van hun huis, het wassen van hun handen en gezond eten. De effecten die nu alleen aan het geven van borstvoeding worden toegekend kunnen hierdoor lastig gescheiden worden van het gecombineerde effect van een zorgzame ouder en een positieve omgeving.
Omdat we ons blindstaren op de voordelen van borstvoeding, bestaat volgens Wolf het gevaar dat de nadelen van het geven ervan genegeerd worden. Nadelen zijn volgens haar onder meer het mogelijke verlies aan het inkomen van vrouwen omdat borstvoeding geven nu eenmaal veel tijd kost en het verantwoordelijk maken van moeders voor allerlei dingen waar zij geen controle over hebben
Hoe begint je bevalling?
Je bevalling kan op verschillende manieren beginnen.
Allereerst met het breken van de vliezen. Hoewel dit – als je uitgaat van de gemiddelde film of serie – heel gangbaar lijkt, gebeurt dit slechts in 10% van de bevallingen. Vaak breken je vliezen pas later in de bevalling of worden deze zelfs gebroken door je verloskundige voordat je daadwerkelijk zal gaan persen. Het breken van de vliezen betekent dat je opeens vruchtwater verliest, doordat de beschermende vruchtzak die om de baby heen zit, is gescheurd. Dit kan in sommige gevallen een grote hoeveelheid vloeistof zijn die je verliest, als er onderin de vliezen een scheur komt en het hoofdje van de baby nog niet diep ingedaald ligt. Veel vaker komt het echter voor dat je vruchtwater in kleine hoeveelheden verliest. Opmerkelijk aan het breken van je vliezen is verder dat je tijdens het bewegen wat vloeistof verliest en het voelt alsof je je urine niet kunt ophouden. In tegenstelling tot je urine, heeft je vruchtwater echter een vrij zoetige geur en is het in principe kleurloos.
In de meeste gevallen begint je bevalling met zogenaamde ontsluitingsweeën, al dan niet met voorweeën daaraan voorafgaand. Voorweeën maken de baarmoedermond alvast soepeler. Pas als de weeën sterker en regelmatiger worden en meer pijn gaan doen en je baarmoedermond open gaat staan (de ontsluiting) beginnen de zogenaamde ontsluitingsweeën. Dan is je bevalling ook pas echt begonnen. Wanneer de ontsluitingsweeën frequenter en pijnlijker worden is het slim je weeën te gaan timen. De weeën zullen misschien eerst elk uur elkaar opvolgen, maar later steeds vaker tot ze uiteindelijk om de 2 minuten terugkeren en ruim een minuut duren. Een wee is een samentrekking van de baarmoederspier en voelt als een soort kramp in je onderbuik die langzaam opkomt, erger wordt en dan weer afzwakt. Tussen de weeën door is er rust in je buik en heb je dus even pauze.
Volg ons ook via:
 |
|
|
|
|