verzenden...Kinderen van laagopgeleide en welgestelde ouders spelen niet samen
Niet alleen onder volwassenen, maar ook onder spelende kinderen in de stad blijkt er sprake van een scheiding tussen welgestelden en minder welgestelden. Kinderen van ouders uit lagere milieus (vaak allochtoon, vaak zonder werk) blijken nauwelijks met hun kinderen uit de buurt uit meer welgestelde gezinnen te spelen. De kinderen spelen weinig buiten omdat ouders hun buurt niet veilig genoeg vinden en daarom liever binnen houden.
En wanneer kinderen buitenshuis activiteiten doen, gaan kinderen uit laagopgeleide gezinnen vaak naar een buurthuis of een naschoolse activiteit. Waar rijkere buurkinderen naar de voetbalclub of muziekles buiten de eigen buurt gaan.
Het is een van de conclusies in het onderzoek van Lia Karsten, stadsgeograaf aan de Universiteit van Amsterdam en architect Naomi Felder. Het duo onderzocht hoe de kinderen van 42 gezinnen in Amsterdam en Rotterdam opgroeien, hoe en op welke plekken ze buiten spelen en wat er voor hen nog meer in de stad te beleven is. Deze 42 gezinnen wonen in gemengde buurten, waar kinderen uit verschillende milieus naast elkaar wonen.
Gezinnen met kinderen zijn de afgelopen vijftien jaar meer en meer in de stad blijven wonen. Welgestelde ouders vinden de stad een plek waar hun kind fijn kan opgroeien en bieden hen de gelegenheid veel aan hun kinderen mee te geven van wat de stad te bieden heeft. Ouders uit de onderste sociale lagen zien vooral beperkingen en gevaren aan het wonen in de stad.
Voor alle ouders in het onderzoek geldt dat ze het meer dan vroeger belangrijk vinden om toezicht te houden op hun kinderen. Buiten spelen staat hierdoor onder druk. Ouders uit de sociale onderklasse zijn het minst geneigd om met hun kinderen mee naar buiten te gaan. Het beeld dat juist kinderen uit deze gezinnen vaak tot ’s avonds laat buiten zwerven, klopt maar deels. Veel laagopgeleide ouders willen juist voorkomen dat hun kinderen in contact komen met deze vrijgevochten buurtkinderen.
De minder gestelde ouders voelen zich niet alleen minder thuis in de eigen buurt (bijvoorbeeld uit angst voor burenruzies, druk verkeer of hangjongeren), ook blijken zij weinig met hun kinderen er op uit te gaan om de rest van de stad te ontdekken. Ze kennen soms zelfs de weg niet in de eigens stad.
De onderzoekers geven aan dat het belangrijk is voor de kansen van arme allochtone kinderen om beter te integreren dan hun ouders en hogerop te komen. En geven hierbij het advies aan ouders uit sociale verschillende om op straat hun kinderen in contact te laten komen met elkaar.
Volg ons ook via:
 |
|
|
|
|