De voordelen van Surinaams opvoeden
Recent schreef Volkskrant-columnist Sheila Sitalsing over de voordelen van Surinaams opvoeden waar nogal wat discussie over ontstond.
De columniste zwengelde de discussie aan over de behoorlijk softe ‘Nederlandse’ opvoeding en de ‘pedagogische tik’ die heel gebruikelijk is in de ‘Surinaamse’ opvoeding.
Sheila Sitalising geeft aan dat goede kant van de Surinaamse (Caribische, of niet-Nederlandse) opvoeding is dat je als ouder geen vriend of vriendin bent van je kind. Als ouder heb je de taak je kind op te voeden tot een beschaafd iemand die ook tegen de hardheid van ons bestaan opgewassen is.
Veel tegenstanders zijn juist van mening dat de Surinaamse opvoeding ervoor zorgt dat kinderen – omdat zij geen erkenning krijgen van hun ouders – dit elders en soms op verkeerde plekken gaan zoeken. De discipline die de ouder het kind denkt aan te leren vervalt direct buiten het zicht van het ouderlijk gezag. De kinderen hebben niet geleerd om voor zichzelf te denken, hun eigen mening te geven en om een gesprek aan te gaan op een gelijkwaardige manier.